یادداشت سی و چهارم -شکر یعنی قبول داشتن منت خدا

خداوند فرموده است که نعمت‌هایم را شکر کنید تا آنها را برایتان زیاد کنم. شکر واقعی ممنون بودن از خداوند است. منت خدا را قبول داشتن است. باور اینکه خدا لطف کرده و نعمت‌ها را به ما داده است. مثلاً من اساتید بسیار خوب و مهربان و آقایی در دوران تحصیل داشته‌ام و هر موقع به این موضوع فکر می‌کنم احساس می‌کنم که مدیون و ممنون خدا هستم و جز لطف خدا هیچ چیز دیگری نبوده است لذا وقتی این نعمت را شکر لفظی می‌کنم این شکر می‌چسبد و احساس درستی دارم زیرا از ته قلب این نعمت را فقط محبت و رحمت و فضل خدا می‌دانم.